Jak w domu? Czego nauczyliśmy się o budowaniu relacji i włączaniu społecznym osób uchodźczych w wieku 50+ z Ukrainy

Zachęcamy do zapoznania się z raportem programu Nowe Relacje, który powstał na bazie 100 wywiadów z osobami zaangażowanymi w realizację projektu. Dlaczego warto zapoznać się z raportem?

• poznasz lepiej osoby starsze uchodźcze;
• dowiesz się dlaczego Polacy angażują się w działania integracyjne oraz jakie są mocne i słabe strony tych działań;
• zrozumiesz różne perspektywy i postawy uchodźców.

Jak budować relacje z osobami uchodźczymi 50+ z Ukrainy? Premiera raportu i podcastu programu “Nowe Relacje”

Towarzystwo Inicjatyw Twórczych “ę” i Polskie Forum Migracyjne odpowiedziały na pojawiające się wyzwania społeczne związane z kryzysem uchodźczym osób w wieku 50+. Poprzez realizację programu “Nowe Relacje”, stworzyliśmy przestrzeń do innowacyjnych rozwiązań i głębokiej pracy ze społecznościami lokalnymi w dziesięciu miastach w Polsce. Na bazie doświadczeń stworzyliśmy raport z badań, którym dzielimy się z każdym, kto chce realizować oddolne projekty integracyjne dla społeczności ukraińskiej. ZOBACZ RAPORT

Tatiana

Mam polskie korzenie i znam niektóre polskie tradycje. Ale dopiero po przyjeździe do Polski zaczęłam szlifować język. Lubię poznawać nowe osoby i spędzać czas aktywnie.

Anna

Każdy w domu ma jakieś puszki po konserwach, niedopalone do końca świece czy niepotrzebne już kartony po zamówionych paczkach. Wystarczy przetopić kawałki świec w dużym garnku, tak samo jak na Andrzejki, pociąć tekturę w wąskie paski, które następnie zwija się w luźnego “ślimaka” i umieszcza w pustej puszce po konserwie. Na koniec należy ustawić 3 tekturowe knoty i zalać całość przetopioną parafiną lub woskiem. Tak przygotowane znicze to nieoceniona pomoc dla żołnierzy w okopach. Palą się nawet 4 godziny, można przy nich ogrzać ręce, a nawet podgrzać jedzenie.

Nina

Las to mój przyjaciel, ja nie boję się lasu. Przechadzki po parku w Świdnicy, obserwowanie gonitw wiewiórek, słuchanie śpiewu ptaków czy przyglądanie się zmienności pór roku, to wszystko przypomina mi dom i bardzo mnie uspokaja.

Irina

Pochodzę ze Lwowa i jestem nauczycielką języka angielskiego. Po przyjeździe do Polski szybko opanowałam podstawy języka polskiego i teraz wspieram społeczność ukraińską, jako tłumaczka, pośredniczka i organizatorka różnych inicjatyw. Czuję, że to moja misja.

Walentyna

Przyjechałam do Polski ze Lwowa ze swoim 12-letnim wnukiem. To moje oczko w głowie i bardzo pilny uczeń. Dostaje szóstki nawet z języka polskiego.